Nieodzownym elementem ślubu są obrączki. Najczęściej ze złota, chociaż bywają i srebrne. Dziś obrączki noszą kobiety i mężczyźni. Ciekawostką jest fakt, że do pierwszej wojny światowej do ich noszenia zobligowane były tylko kobiety. Nie dość na tym - narzeczone do momentu ślubu nie mogły przymierzać ani nawet oglądać obrączek. Narzeczony przed zaślubinami nie mógł natomiast ujrzeć sukni ślubnej swojej wybranki i to do dziś jest praktykowane.

Historia ślubnej obrączki wiąże sie nierozerwalnie z historią pierścionka zaręczynowego. Użycie pierścionka zarówno w zaręczynach jak i w małżeństwie wydaje się być bardzo starej daty. Starożytni Egipcjanie wierzyli, że kołowy kształt pierścionka był znakiem nieśmiertelnej miłości.

Zwyczaj wymieniania się przez małżonków obrączkami pochodzi z Rzymu. W starożytności wymieniano się pierścieniami jako symboliczny wyraz wzajemnego powiązania. Obrączki przez swoją kolistą formę, nie mającą początku ani końca symbolizują wieczność.

W XIII wieku w kręgach dworskich najbardziej popularnym podarunkiem wśród kochanków były pierścienie. Rzymski zwyczaj ofiarowywania pierścionka zaręczynowego jako gwarancji dopełnienia kontraktu małżeńskiego został usankcjonowany przez Kościół, a następnie, na początku XIII wieku, spopularyzowany. Pierścienie dawane w dowód miłości czesto miały wyryte krótkie napisy, jak "Amor", "Jam twój, ty moja". Chętnie używano motywu dwu złączonych dłoni symbolizującego nierozerwalną więź kochanków.

W piętnastym i szesnastym wieku Włosi używali zaręczynowych pierścionków, które były przeważnie srebrne, obręcz była owalna albo kołowa. Średniowieczni Włosi uszanowali diament jako symbol przy zaręczynach mówiący o zgodzie między mężem a żoną i o władzy mężczyzny.

W teraźniejszej Grecji przy ceremonii zaślubin używa się dwóch pierścionków - złoto dla pana młodego i srebro dla panny młodej, który często jest wymieniany na dowód związku i domowej równości, jednak złoty pierścionek nadal oznacza wyższość męża.

Pierwotnie panował zwyczaj noszenia pierścionka na prawej ręce po czym został zmieniony na lewą rękę na znak podporządkowania mężowi. Amerykanie dziś obraczkę noszą na lewej  ręce,  natomiast u nas jest to znak, że ta osoba jest wdowcem lub wdową.  Zwyczaj  noszenia  obrączki na lewej ręce wywodzi się z antycznych wierzeń, żyła tego palca prowadziła bezpośrednio do serca .

Zaręczyny to jeden z najważniejszych dni w naszym życiu, bo właśnie w tym momencie podejmujemy decyzję o dalszych kolejach naszego losu. Włożenie zaręczynowego pierścionka na serdeczny palec prawej dłoni kobiety oznajmia światu, że oto zyskaliśmy nowe miano , jesteśmy narzeczonymi.

Obrączki założone podczas ślubu na serdeczny palec prawej ręki, stają się zastawem danym jako rękojmia. Dla upamiętnienia tego ważnego w życiu wydarzenia można na wewnętrznej stronie obrączki wygrawerować datę ślubu, inicjały lub dewizę. Zakup obrączek to obowiązek pana młodego.

Jak wybrać pierścionek zaręczynowy ?